Nefsânî: Revizyonlar arasındaki fark
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
("'''Nefsânî''', temelde '''“nefs”''' kökünden türemiş bir sıfattır ve '''“nefisle (ego, benlik, aşağı dürtülerle) ilgili, nefsî arzulara dair, benliğe ait”''' anlamlarına gelir. Türkçede, özellikle '''tasavvuf''' ve '''ahlâk''' terminolojisinde kullanıldığında, genellikle '''bedenî, hazza veya menfaate yönelik, dünyaî veya ‘alt benlik’''' diye ifade edebileceğimiz dürtü ve arzularla ilişkilendirilir. * '''Nefs'..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
Değişiklik özeti yok |
||
| (Aynı kullanıcının aradaki bir diğer değişikliği gösterilmiyor) | |||
| 7. satır: | 7. satır: | ||
Özellikle '''manevî ve ahlâkî''' konuşmalarda, “nefsânî” ifadesi genellikle olumsuz bir bağlama sahiptir; kişinin '''benmerkezci, haz merkezli, dünyevî''' yönlerini vurgular. Tasavvufta ise nefsin terbiye edilmesi ve “nefsânî özelliklerin” aşılması, '''daha arınmış''' bir kalp ve ruh mertebesine ulaşmayı amaçlar. | Özellikle '''manevî ve ahlâkî''' konuşmalarda, “nefsânî” ifadesi genellikle olumsuz bir bağlama sahiptir; kişinin '''benmerkezci, haz merkezli, dünyevî''' yönlerini vurgular. Tasavvufta ise nefsin terbiye edilmesi ve “nefsânî özelliklerin” aşılması, '''daha arınmış''' bir kalp ve ruh mertebesine ulaşmayı amaçlar. | ||
Bakınız '''[[Nefsin Mertebeleri]]''' | |||
Bakınız '''[[Nefis]]''' | |||
02.23, 22 Ocak 2025 itibarı ile sayfanın şu anki hâli
Nefsânî, temelde “nefs” kökünden türemiş bir sıfattır ve “nefisle (ego, benlik, aşağı dürtülerle) ilgili, nefsî arzulara dair, benliğe ait” anlamlarına gelir. Türkçede, özellikle tasavvuf ve ahlâk terminolojisinde kullanıldığında, genellikle bedenî, hazza veya menfaate yönelik, dünyaî veya ‘alt benlik’ diye ifade edebileceğimiz dürtü ve arzularla ilişkilendirilir.
- Nefs: Arapça kökenli bir kelime olup, insandaki “benlik, ego, öz varlık, ruh” gibi anlamlara gelir.
- Nefsânî: “Nefsle ilgili” demektir. Örneğin:
- Nefsânî arzular = Benlik veya bedensel haz temelli arzu ve istekler
- Nefsânî duygular = İnsanın bencil, aşırı hırslı, öfkeli, şehvetli, doyumsuz vs. yönlerini besleyen duygular
Özellikle manevî ve ahlâkî konuşmalarda, “nefsânî” ifadesi genellikle olumsuz bir bağlama sahiptir; kişinin benmerkezci, haz merkezli, dünyevî yönlerini vurgular. Tasavvufta ise nefsin terbiye edilmesi ve “nefsânî özelliklerin” aşılması, daha arınmış bir kalp ve ruh mertebesine ulaşmayı amaçlar.
Bakınız Nefsin Mertebeleri
Bakınız Nefis